Pielgrzymi opisywanej pielgrzymki, rozpoczynali swój dzień o godzinie 6:00 rano, by następnie wspólnie z krzyżem na czele wyruszyć do Poręby, gdzie przy kościele Wniebowzięcia NMP uczestniczyli w Eucharystii, a obecnie w śpiewie Godzinek ku czci św. Anny. Tekst Godzinek do św. Anny został zaczerpnięty z modlitewnika pobożny pielgrzym: Przewodnik dla pielgrzymujących  na Górę św. Anny i do innych cudownych miejsc. Godzinki rozpoczynają dalszy ciąg Dróżek Maryjnych; tym razem są to już obchody stacji chwalebnych. Dawniej w niedziele rano pielgrzymi, po mszach św. odprawianych już od świtu kaplicach kalwaryjskich dla poszczególnych pielgrzymek, pątnicy indywidualnie przybywali do Poręby, gdzie przy kościele Wniebowzięcia NMP uczestniczyli w uroczystej mszy św. z kazaniem, która rozpoczynała dalszy ciąg dróżek Maryjnych; tym razem były to już obchody stacji chwale chwal. Eucharystia ta do końca lat ’80 XX wieku była szczególnie dla Parafii Wszystkich świętych[1].

Druhny ubrane na biało wynosiły z kościoła w Porębie przy dźwiękach tryumfalnego marsza figurę Matki Boskiej Wniebowziętej[2], w tym czasie dzieci z balkonu sypiały na figurę płatki kwiatów, po czym wszyscy śpiewali trzykrotnie „o Maryjo witam Cię” Następnie franciszkanie prowadzili krótkie nabożeństwo witające i uwielbiające Maryję, pod koniec którego formowała się procesja, aby wyruszyć na górę.

W czasie drogi do Groty Lurdzkiej śpiewali pieśni: Tysiąckroć bądź pozdrowiona, Już Maryja Wniebowzięta czy Śpiewa mi Słowiczek . Po drodze rozważali siedem stacji chwalebnych, odmawiając przy każdej stacji Zdrowaś Maryjo, następnie jeden z prowadzących czyta przypisane rozważania i po których następowała przypisana modlitwa z Kalwaryjki. Figurka pełna kwiatów zatrzymywała się, przy kaplicach Królowej Miłosierdzia, Królowej Aniołów, Królowej Patriarchów. Maryja Wniebowzięta pnie się wraz z pielgrzymami do kaplicy Przyjęcia w niebie, a stamtąd do kaplicy Koronowania w niebie na Królową nieba i ziemi

Od 1983 roku przy ołtarzu papieskim modlili się w intencji oraz intencjach Papieża, była to dziesiątka różańca lub inna modlitwa. Zmierzając w stronę groty ojcowie zwracali się z prośbą o wsparcie finansowe na potrzeby i utrzymanie klasztoru. Po wejściu do Groty śpiewali pieśń O Maryjo, czemu biegniesz w niebo. W Grocie następowało zakończenie obchodów dróżek Maryjnych. Droga z Poręby na Górę św. Anny przedstawiona jest w Misteriach Adama Bujaka w następujący sposób: Cały ten orszak poprzedzany przez krzyże i sztandary dociera po kilku godzinach na górę. Tu orszak zatrzymuje się przed kaplicą Koronacji NMP, przy której stoi do dziś konstrukcja ołtarza z drugiej pielgrzymki Ojca Świętego do Polski. W zadumie i skupieniu -wyruszają znowu w stronę klasztoru i tam na rozległym placu w dawnym kamieniołomie przed Grotą z Lourdes ustawiają nad ołtarzem tryumfującą Wniebowziętą Maryję. Przed Jej wizerunkiem zostaje odprawiona uroczysta Msza św.. po zakończonym nabożeństwie ponownie formułuje się procesja, która uroczyście przenosi statuę do bazyliki, tam gdzie nad ołtarzem króluje Matka Maryi - Święta Anna

O godzinie 10.00 pielgrzymi uczestniczący w obchodach kalwaryjskich oraz przyjezdni uczestniczyli w Grocie Lurdzkiej  w uroczystej Mszy św. Była to również Msza św. w intencji parafian z Gliwic, Z uwagi na dodatkowy napływ pątników oraz z racji niedzieli, tą Mszę św. celebruje specjalnie w tym celu zaproszony gość, np. w 1984 r. Kard. Joseph Bernardin z Chicago czy w 1994 r. Kard. Joachim Meisner z Kolonii lub któryś z biskupów opolskich[5]. W czasie Mszy św. uroczyste kazanie głosił główny celebrans. Przeważnie temat kazania związany był z tematyką obchodów kalwaryjskich. Zdarzało się również, że kazanie dotyczyło tematu nurtującego obecną sytuację społeczną, gospodarczą czy polityczną.